Taong Pagong

Taong Pagong
12.12.10

Dadaan ang bagyo, lilipas ang tag-init
Nakikipagbuno sa panahong kaylupit
Anong dignidad sa kapalaran gumuhit
Kung kanino, ang dibdib ay puno ng galit.

Minsan ngingiti, madalas nakasimangot
Pa'no'y kalagayan masahol pa sa sakit
parang isang epedemya na walang gamot
Uusad usad lang sa kitang kakarampot.

Ang paglaklakbay ay walang ngang katapusan
Kung saan masumpungan, do'n ang kaharian
Kahabaan ng lansangan tila kawalan
Tila walang nagsisilbing pamahalaan.

Ang kanlungan ay batid na isang kariton
Walang amelyar, walang malaking lupain
Wala ring opurtunidad at kaunlaran
Paano ng nalalabing kinabukasan.

Ang Ama'y taga-timun kung saan hahantong
Si bunso sa bisig ni Inay nakakulong
Kabuhayan ay kanilang sinasalubong
Basurahang sa kanila'y nakakatulong.