Ang Nais Ko
ni Anthony Barnedo.
Ang nais ko’y ulan upang diligan ang lupa
Nang ang uhaw ay mapawi’t makitang basa
Lalangoy sa dagat, hinding hindi sa basura
Malinaw na pag-asa’t bubura sa problema.
Ang lupain ay bitak-bitak kinalaunan
Walang pakinabang ang kanal na dinaraan
Sadyang tao nga ang talagang may kasalanan
Sa damdaming nagliyab ni Inang Kalikasan
‘Wag daw magsunog ng tanso, pobreng maralita
Basura’t usok kung saan ay nakakasira
Naglalahikang plantasyon namamayagpag nga
Gawa ng gobyerno’y kundi maningil ng gana
Kasabay ng pag-unlad pagbabago ng klima
Habang ang marami’y nawawalan ng pag-asa
Bakit hindi kaya ang sistema’y palitan na
Ng hindi naaabuso ang yaman ng bansa
Ang yaman nga’y ninakaw saka pinagsasahan
At si inang kalikasan nadustang tuluyan
Lupa’y binungkal, tinayuan ng kaharian
Na s’yang pabrika ng gahamang kapitalista.
Kaya’t ang nais ko’y umulan ng kalakasan
Upang madiligan tuyong damdaming sugatan
Maging simula ng pagbabago ng panahon
‘sang pagtangis sa pinaghaharian ng ilan.
Ang tulang ito‘y may labing apat na pantig bawat taludtod.
March 10, 2010 – 15;17
No comments:
Post a Comment