March 26, 2011
Pumapailanlang ang tinig ng iyong pagtangis
Ang kaluwalhatian mo ay pilit na dinahas
Hinamak ang iyong kagandahan sa isang kumpas
Niyurakan ang dangal, walang awang winasiwas.
Ang puno mo’y itinumba, batis mo’y dinungisan
Ang magsasaka’y natanggalan ng lupang sakahan
Ang mangingisda’y nataboy sa laot ng kawalan
O, Inang Kalikasan, panganib ay nariyan.
Nagdiwang sa pagkamal ng karampot na salapi
Sinisilaw sa pag-unlad, buhay ay binibili
Kaguluhan sa tunggalian ng iisang lahi
Habang ang nagpapayamang uri ay nakangisi.
Walang habas sa pagbungkal, magiting na minero
Tila di alintana pagdaing ng palawenyo
Ano ang papel ng kagalang-galang na gobyerno?
Ang Inang Kalikasan, tuluyan bang maglalaho?
Kayamanan ng Palawan ay yaman nga ng bansa
Di ng dayuhan at negosyanteng hangad ay kita
Sukdulang inangkin, sa perlas niya’y nagpasasa
O, Inang Kalikasan, sa pusod ng kanyang diwa.
